Çiçekli Arazilerden Mavi Gökyüzüne, bir selam ve bir veda

Merhabalar, bendeniz Karadeniz’in bağrından, RuyaGezer.
Verin kulaklarınızı bu yana, bakın bu uşak ne der.

Bir Aslan Parçası var, Bıçkın delikanlıdır, gider askere, yerine size selam ederim.
İnşallah hayırla teskere verir, döner muhabbetimize, hepinizle beraber, beklerim.

Yazıda konulan resimler için, var bir yiğit ki ellerine bin sağlık
Benden selam olsun o Kıbrıs beyine ki beraberliğimiz hep daim olsun

Sonra dönelim girelim bir konuya, beraber söyleşelim.
Değil mi, tek başına konuşmaktansa beraber muhabbet edelim.

Hem belki, aklınıza düşmüştür, neden bu zor çeviri edit işine katlanılır
Okuduklarımızı paylaşmak, beraber sevinmek, üzülmekle sohbete dem vurulur.

Bazen dikkatimi çeker, okuyucu görürüm. Bir şey yazmaya ürker.
Sadece düşünsen, okuduğunu sana yetiştiren de bir insan, bu sana yeter.

Bir makineyle konuşmak, çekirdeğine bağlanmamışsan kalpten.
İnsanla konuşmaktan daha zordur, öyle değil mi bir düşünsen.

Gel bir, eline sağlıkla başla, devamı gelir bunun, hiç çekinme.
Belki de asıl aradığın budur, fırsat bulmuşken gecikme.

Her neyse. Bunda anlaşmışızdır umarım. Geçelim sıradakine
Yoksa saplanırsak birine, çıkamayız geceye, belki sonraki güne

Geçelim sevdiceklerimize, ki nedir diye sormanıza gerek var mıdır?
Kalbimize can, sohbetimize dem olan yar mıdır, yaran mıdır?

Vereyim soruyu aklınıza, bir haftalık için ödeviniz olsun bu.
Cevap içinse, akılla kalbi çaya davet edin ki, az bizi yorsun bu.

Neysem bu işi de kapattığımıza göre, alalım hayalimizi
Gidelim bir yola, az edelim seyran, belki görürüz denizimizi

Dalgaları vururken sahile, seyredelim de düşünelim
Zihnimize çarpan hatıralarla, ruhumuzu da dürtelim.

Olmuşlarımızı yad, ölmüşlerimize rahmet dileyelim
Ağalar ve beylerle, iki cihanda hep aziz olalım

Vuralım demi dibine, beraber olduğumuz dostların samimiyetine
Sönmesin bu yanan ateş. Durmasın bu atan kalp, kardeşlik hakikatine

Can tenden uçuncaya dek, sahiplensin hem yârı hem yâranı,kalbimiz
Bundan gayrı, almasın içre, şüpheler ve kötü sözleri, zihnimiz

Dost mu? Bir insan değil mi ya, ne ehemmiyeti var, gelir başkası elbet
Deme, yanarsın. Beraberinde bizi de perişan edersin, etme sonra lanet

Satma dostunu, velev ki yanlış yapsa dahi. İnsandır, olmaz hatadan beri
Kov yanından, asma dediğine kulak, Onun hakkında kötü söz getireni

Yalnız bir şey var, şartlarına dikkat et, çekme yoldan geçeni
Dost dediğin kişi, her daim olandır yanında, değil arayan keyfini

Baktım ki geliyoruz vaktimizin sonuna, kısıtlıymış yerimiz
Benden size, gönlümden bu kadar, dökülen şiirimiz

Umarım güzel olmuştur, rengarenk çiçeklerle bezenmiş arazide
Bir çiçekten, mavi gökyüzüne yazılan bir beste ki dursun kalbimde

Artık essin rüzgar, götürsün kırgınlıkları, güzün yapraklarıyla
Çeksin siyah sayfamıza beyaz mı beyazı, kışın lapa karıyla

Artık yeter bu kadar çile, çektiğimiz ve çektirdiğimiz,
Dostlarımıza ki, gönlümüzün bağında beraber oturduğumuz.

Zaman aktıkça görünür uzaklarda bir kapı, durur aralık, berisinde yol karanlık
RuyaGezer’den size bir vedadır bu, yola düşme zamanı, Allah’a ısmarladık.